W Nowej Uszycy znajdował się stary kościół pochodzący z roku 1861. Był on wówczas najpiękniejszą i najbardziej okazałą budowlą architektoniczną położoną w centrum miasta. Kościół ten został wybudowany w stylu neogotyckim z ciosów kamiennych, a portale i wnętrze zdobiła bogata kamieniarka. Dach kościoła pokryty był miedzianą blachą.
W latach czterdziestych XX wieku, władza radziecka zlikwidowała parafię skasowała, a w kościele postawiła potężny silnik spalinowy, który napędzał turbinę elektryczną. Z przepięknej, okazałej budowli kościół stał się ponurą, czarną, waląca się ruiną, która pod koniec lat sześćdziesiątych rozebrano. W miejscu kościoła wybudowano szkołę, a wierni zaczęli się zbierać na modlitwę w przystosowanym do tego celu baraku.
W latach 1994 – 2004 trwała budowa nowego kościoła pod wezwaniem Przemienia Pańskiego. Teraz to właśnie w tym pięknym miejscu gromadzimy się na modlitwę.